Macondo viaxe de soños

 Non me decatei da túa idade nas tibias mañás dos sábados,

cando lentamente removía o café para non desfacer o corazón

que con xenerosa mestría compuxérame Sandra na crema.

Aínda que vin a túa antigüidade no piso denriba,

nin se me había ocorrido pensar que os bares tamén cumpren anos,

certamente estás coma sempre e non se che nota o paso do tempo,

tal vez Ángel  envorca o seu cariño en ti para que teñas boa presenza.

Sabes? sempre sentín unha gran admiración

polo ben que expós os traballos artísticos de fotógrafos e pintores,

sen dúbida non hai sala mellor relacionada coa natureza e a arte.

Oh! non esquezo que tamén das cabida a outras formas de cultura e

xa vin como buscan un rincón iluminado para ler un libro

ou para ollar o periódico mentres toman algo.

É ben certo que nas túas paredes converxen fermosas mostras

que as ilustran en diversos estilos

e síntome enriquecido cando te visito e formo parte do teu contido.